Χωρίς Τίτλο (Ζωή Γαϊτανίδου, 2017)
H Ζωή Γαϊτανίδου (γεν. 1981, Αθήνα) χρησιμοποιεί την πρακτική του κεντήματος για να δημιουργήσει περίτεχνες ταπισερί που συνδυάζουν μορφές με αφηρημένα μοτίβα. Ο συνδυασμός αυτός επιτρέπει τη δημιουργία ιδιαίτερων εντάσεων. Το τροπικό φύλλωμα, κυρίαρχο στο έργο της, αποτελεί μοτίβο που «παραπέμπει στη ναΐφ πτυχή του νεο-εξπρεσιονισμού, αναβιώνοντας μια σύγχρονη εκδοχή της χαρακτηριστικά τροπικής προσέγγισης του Ανρί Ρουσσώ», σύμφωνα με την κριτικό τέχνης Ρομπέρτα Σμιθ. Στο έργο της, συμπαγείς επιφάνειες κεντημένες σε έντονα χρώματα εναλλάσσονται με αχνή ζωγραφική παστέλ και παραπέμπουν στις αλλαγές της διανοητικής μας κατάστασης: τη διαλογιστική καθαρότητα ενός άδειου μυαλού, σε αντίθεση με μια δίνη σκέψεων και συναισθημάτων. Οι επίμονα γεμάτες επιφάνειες των έργων αποτελούνται από μικρότερα κεντήματα, δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα αφηγήσεων.
Ευγενική παραχώρηση της γκαλερί The Breeder και της καλλιτέχνιδος
SNF ARTWORKS Fellow 2019
Together we don't stand (I) (Βασίλης Παπαγεωργίου, 2021)
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου (γεν. 1991, Αθήνα) δημιουργεί γλυπτά και εγκαταστάσεις εμπνευσμένες από χώρους ψυχαγωγίας και περιβάλλοντα κοινωνικής συναναστροφής: ξενοδοχεία, μπαρ, καζίνο, στάδια και δρόμους. Η απουσία της ανθρώπινης μορφής φορτίζει τα έργα με μια ανοίκεια αίσθηση για τον θεατή. Στον καιρό του κορωνοϊού, τα έργα του Παπαγεωργίου αποκτούν ιδιαίτερη δύναμη λόγω των περιορισμών των συναθροίσεων σε τέτοιους χώρους σε πολλές χώρες του κόσμου. Το φάντασμα αυτής της απουσίας στοιχειώνει τα έργα καθώς ο Παπαγεωργίου επιχειρεί να παρουσιάσει αφηγήματα τόσο μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας όσο και μεταξύ θεατρικής σκηνής και καθημερινής ζωής. Στο αισθητικό επίπεδο, αντιπαραθέτει σύμβολα και αρχιτεκτονικά στοιχεία συνυφασμένα με τις κοινωνικές συναθροίσεις -όπως παγκάκια-, ώστε να προτείνει με μινιμαλιστικές φόρμες έναν νέο τρόπο προσέγγισης του ελεύθερου χρόνου, των συναθροίσεων και της ταυτότητας. Ακόμη και με απούσα την ανθρώπινη μορφή από το έργο του, ο Παπαγεωργίου αφήνει χώρο για τη διερεύνηση της χρήσης του ελεύθερου χρόνου, της ανθρώπινης επαφής, των συναθροίσεων, της ταυτότητας.
Ευγενική παραχώρηση της γκαλερί UNA και του καλλιτέχνη
SΝF ARTWORKS Fellow 2018
Untitled (still not over you) (Ίρις Τουλιάτου, 2020)
Στο έργο Untitled (still not over you) διάφορες τυπολογίες φωτισμού έργων που συλλέγονται κυρίως από κλειστά γραφεία της Αθήνας, ενορχηστρώνονται και επανατοποθετούνται, με τη διάρκεια της ζωής τους να παραμένει άγνωστη. Ούτε πλήρως λειτουργικά ούτε εντελώς εξαντλημένα, είναι objets – trouvés, συνηθισμένα αντικείμενα, σε μια ιδιόμορφη κατάσταση λειτουργικής αδράνειας. Η αναπόφευκτη εξάντλησή τους, επιτείνεται κατά τις επαναλαμβανόμενες εγκαταστάσεις τους. Γίνονται ένα τοπίο μεταβολικής δραστηριότητας —μια ποσότητα φωτός που εισέρχεται σε ένα δωμάτιο, μια ποσότητα ενέργειας που εγκαταλείπει ένα δωμάτιο, ένας συγκεκριμένος βαθμός πρόθεσης, η μικρότερη δυνατή χειρονομία. Είναι φυσικά ίχνη μιας επιθυμίας ή μιας παρόρμησης, ματιές σε τοποθεσίες και στον περιβάλλοντα χώρο. Αναδεικνύουν προσωπικούς και υλικούς περιορισμούς. Είναι επίσης αρχεία συναισθημάτων, διαλογισμών, μανιφέστων, συναισθηματικών περιγραμμάτων ζωής σε όλο και πιο επισφαλείς περιόδους· δοκίμια για τις δυνάμεις και την αντίσταση.
Ευγενική παραχώρηση της γκαλερί RODEO και της καλλιτέχνιδος
SNF ARTWORKS Fellow 2020
Σειρά "The Desire for Consciousness" (Μαρία Μαυροπούλου, 2016)
Στις εικόνες της σειράς «Η επιθυμία για συνειδητότητα» της Μαρίας Μαυροπούλου (γεν. 1989, Αθήνα), οι τίτλοι δεν είναι περιγραφικοί. Με αυτόν τον τρόπο, είναι αδύνατον να προσδιοριστεί ο χρόνος, ο τόπος και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε η φωτογραφία, ενώ το μαύρο φόντο στερεί κάθε πληροφορία που θα βοηθούσε να εντοπιστεί το θέμα της στο πραγματικό περιβάλλον. Το θέμα που απεικονίζεται μεταφέρεται σε έναν εικονικό χώρο, χάνει την υλική του υπόσταση, μετατρέπεται σε ιδέα και λειτουργεί συμβολικά. Η καλλιτέχνις επιχειρεί να δημιουργήσει νέα σύμβολα, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το πόσο διαφορετικά ερμηνεύει ο καθένας μας το ίδιο ερέθισμα και επομένως πόσες διαφορετικές ερμηνείες μπορούν να προκύψουν σε διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Πρώτο έργο: Untitled (waterfall) από τη σειρά “The Desire for Consciousness”, 2016
Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδος
SNF ARTWORKS Fellow 2019
—————-
Δεύτερο έργο: Untitled (cloud) από τη σειρά “The Desire for Consciousness”, 2016
Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδος
SNF ARTWORKS Fellow 2019
Σειρά “From a Museum of Systematic Displacement” (Αντώνης Θεοδωρίδης, 2019)
Αυτή η σειρά έργων είναι ένας φόρος τιμής -καθώς και ένας σύνδεσμος μεταξύ- δύο ντανταϊστών καλλιτεχνών που έχουν σημαδέψει το μέσο του κολάζ: τη Hannah Hoch με το διάσημο έργο της From an Ethnographic Museum (1929) και τον Max Ernst με τον εύστοχο ορισμό του κολάζ ως πολιτισμός της συστηματικής μετατόπισης και των επιπτώσεών της. Η σειρά των έντυπων κολάζ παρουσιάζει μια φανταστική συλλογή αντικειμένων, κατασκευασμένη μέσα από το σχολαστικό ταίριασμα και τη συνένωση ετερόκλητων αρχειακών φωτογραφικών εικόνων. Το έργο εξετάζει εξονυχιστικά τα όρια της φωτογραφικής αξιοπιστίας, καθώς και την ικανότητα της φωτογραφίας να παράγει και
να μεταφέρει την ψευδαίσθηση ενός αντικειμένου, να δημιουργεί οπτική ομοιότητα και να διαθέτει έναν βαθμό ακρίβειας και ειλικρίνειας. Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται σε ένα είδος φουτουριστικής επιστημονικής φαντασίας, δείχνει προς ένα εναλλακτικό παρελθόν, εκμεταλλευόμενη την τυχαία συνάντηση δύο εκτοπισμένων ιστορικών πραγματικοτήτων σε ένα άγνωστο/ασυνήθιστο πεδίο.
Πρώτο έργο: #3 Untitled από τη σειρά “From a Museum of Systematic Displacement”, 2019
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη
SNF ARTWORKS Fellow 2019
—————-
Δεύτερο έργο: #4 Untitled από τη σειρά “From a Museum of Systematic Displacement”, 2019
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη
SNF ARTWORKS Fellow 2019
Σειρά “Folds” (Γιώργος Κόντης)
O Γιώργος Κόντης (γεν. 1891, Αθήνα) εστιάζει στην απλότητα της φόρμας και την αφαίρεση, στην αίσθηση του ελάχιστου. Υλικά όπως το κερί, το μετάξι και η τεχνική της εγκαυστικής με την αισθαντικότητα και την απτότητα που διαθέτουν, αποκτούν ιδιαίτερο ρόλο, ενώ σε συνάρτηση με την παρουσίαση του έργου δημιουργούν μια προσωπική σχέση με τον θεατή. Στη σειρά “Folds” ο Κόντης ανατρέχει στον μοντερνισμό και δη την αφαίρεση στη ζωγραφική και στρέφει το ενδιαφέρον του στη λειτουργία της ζωγραφικής χρωματικού πεδίου. Αυτή η σταθερή αναφορά στο έργο του προσεγγίζεται με διάθεση αναστοχασμού, αποδόμησης και συγκρότησης μιας καινούριας γλώσσας που λειτουργεί μέσα από τις αισθήσεις και το βλέμμα.
Πρώτο έργο: Untitled (Ochre, Folds series), 2021
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη
SNF ARTWORKS Fellow 2021
—————-
Δεύτερο έργο: Untitled (Red, Folds series), 2020
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη
SNF ARTWORKS Fellow 2021
